نفوذ صهیونیسم در مطبوعات انگلستان

آنگاه که از مطبوعات انگلستان سخن به میان می آید،روزنامه تامیزبه عنوان یکی از مشهورترین روزنامه های انگلیسی جلوه گر می شود.این روزنامه نخستین بار در سال 1788 میلادی منتشر شد و صهیونیسم جهانی و در راس آن یهودی انگلسی روتشیلد سرمایه سرمایه گزافی را هزینه کردند تا این روزنامه را تحت نفوذ و تسلط خویش در آرورند تا اینکه توانستند از طریق بعضی از روسای یهودی هیئت تحریریه،بر این سیطره توفیق یابند  از این طریق اینک این روزنامه به یک روزنامه خالص صهیونیستی مبدل شده است.در حالی که سالها از زمانی که رابرت مردوخ،میلیونر یهودی استرالیایی الاصل آن را خریداری کرده است،می گذرد.جا دارد به این نکته اشاره شود که رابرت مردوخ هنگامی بر انجام معامله خرید تایمز راغب بود که این روزنامه از بحران مادی آزار دهنده ای که موجب به بار آمدن خسارات سنگینی گردیده بود،رنج می برد،به گونه ای که بودجه سرمایه گذارن روزنامه دیگر نحمل ادامه کار را میسر نمی ساخت.این زبانها در فاصله کوتاه-فقط دو ماه-به بیش از نیم میلیون لیره اسبرلینگ رسیده بود.اصرار کارگزارن و کارمندان تایمز نیز نسبت به درخواست بهبود اوضاع مادیشان بر شدت بحران افزوده بود.طبیعی بود که درچنین شرایطی صاحبان تایمز-موسسه بین المللی تامسون-درخواست های کارگرانشان را به خاطر اوضاع و احوال وخیم مالی که در آم روزکار بر روزنامه حاکم بود،نپذیرند.این بحران بدانجا رسید که آنان مجبور شدند برای مدتی کوتاه روزنامه راتعطیل کنند.همچنین طبیعی بود که قضیه تایمز به شدت افکار عمومی تحت تاثیر قرار دهد،چگونه چنین نباشد در حالی که روزنامه تایمزهمچون ساعت"بیگ بن"و قصر "باکینگهام" یکی از بارزترین نمادهای انگلستان و قطعه ای از فرهنگ آن کشور به شمار می رفت.جریان تایمز در آن روزگار بر سر زبان هر مرد و زن انگلیسی افتاده بود و همگان اصرار داشند که تایمز از خطر تعطیلی رهایی یابد.در چنین موقعیتی "رابرت موردیخ" یهودی ظاهر شد تا نقش فرستاده ای غیبی را برای نجات تایمز با اعلان آمادگی خویش برای خرید این روزنامه ایقا کند و تمانی خسارات را برعهده گیرد که از 45 میلیون دلار آمریکا-آن هم تنها در مدت یک سال از نشر مجدد روزنامه-فزونتر بود.معامله به پایان رسید و مطامع و چشمداشتهایی که صهیونیست ها از قدیم داشتند،محقق گردید.آنان بدین تریب مالک روزنامه تایمز شدند، بدون آنکه احدی یا آنان در این مالکیت سهیم باشد.آنان نیز کامیاب ومسرور،پیوسته به مدح ثنای یهویی که تایمز را نجات داده،مشغول شدند.انان فراموش کرند که خریداری روزنامه تایمز و روزنامه دیگری به نام "ساندی تایمز" توسط مردوخ،سیطه وچیرگی صهیونیست را بر شاهراه مطبوعاتی انگلستان،یعنی گفیلیت استریت" در بر خواهد داشت.رابرت مردوخ علاوه بر این دو روزنامه،سه مجله دیگر بریتانیا را تیز مالک گردید:1-مجله "سان" که مجله ای کفر آمیز و پوچ گرا و فاسد ومبتذل است و هر هفته بالغ بر سه میلیون و هفتصد و هزار نسخه تیراژ دارد.2-مجله "نیوز آو دِ ورد"-اخبار جهانی-که این مجله نیز مجله ای مبتذل و سراسر فساد و هرزگی است،ودر هر هفته حدوداً چهار میلیون نسخه چاپ و منتشر می شود.3-مجله سیتی مگزین".فعالیت تبلیغی مردوخ درانگلیس صرفاً منحصر به این کشور نمی شود،بلکه او مالک تعداد دیگری از روزنامه ها و مجلات در استرالیا،کانادا و ایالات متحده آمریکا نیز می شود.در کنار این اقدامات،صهیونیسم بر تعداد دیگری از روزنامه ها و مجلات انگلیس نیز سیطره می یابد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:"دیلی اکسپرس"،"نیوز کرونیکل"،"دیلی میل"،"دیلی هرالد"،"منچستر گاردین"،"جان بول"،"یورکاشر پوست"،"اونینگ استاندارد"،"اونینگ نیوز"،"آبزرور"،"ساندی ریوری"،ساندی اکسپرس"،"ساندی کرونیکل"،"ساندی بایبل"،"ساندی دسپاچ"،"سفیر"،"گرافیک" و سایر موارد.یه علاوه مجله هفتگی "ویک اند"که به علت سبک طنز وفکاهی خود،در تیراژ بالایی منتشر و توزیع می شود نیز در اختیار صهیونیست ها قرار گرفته.در اینجا باید به آماری اشاره کنیم که در سال 1981 منتشر شد.این آمار تیراژمجموع آنچه از پانزده مجله و روزنامه انگلیسی که در انگلستان و خارج از آن زیر نظر صهیونیست منتشر می شود،بالغ بر 33 میلیون نسخه اسن این رقم اندکی تیش از نصف افراد مقیم انگستان می باشد.لازم به ذکر است که تعداد افراد مقیم در انگلستان به حدود 58 میلیون نفر می رسد.